ชาวเอลซัลวาดอร์วัย 36 ปีคนนี้นำความรู้สึกตลกแบบเซอร์เรียลลิสม์มาสู่ออสตินด้วยผลงานการกำกับเรื่องแรกของเขา “เรามาถึงขั้นนี้แล้วกับเด็กเวทมนตร์ในโรงเรียนเตรียม” เขากล่าว “ประเภทนั้นยิ่งใหญ่กว่าประเภทที่ฉันไม่รู้ฉันจะให้เช่าได้อย่างไร”
Julio Torresดึงความเพ้อฝันออกจากโลกีย์ ในMy Favorite Shapes พิเศษทาง HBO ของเขา ริฟฟ์ยืน
ขึ้นบนคอลเลกชันของวัตถุพลาสติกแบบสุ่ม บางทีอาจเป็นภาพสเก็ตช์ต้นฉบับที่โด่งดังที่สุดและมักเคลื่อนไหวได้ซึ่งเขาเขียนขึ้นในช่วงดำรงตำแหน่งที่SNL ซึ่งมีศูนย์กลางอยู่ที่ชายคนหนึ่ง (ไรอัน กอสลิง) ที่ถูกทรมานด้วยฟอนต์ Papyrus และการใช้งานที่น่างงงวยในสื่อการตลาดสำหรับAvatar ฮีโร่ของหนังสือเด็กเรื่องI Want to Be a Vaseคือที่กดชักโครก
“ฉันล้อเล่นว่าเรามาถึงขั้นนี้แล้วกับเด็กวิเศษในโรงเรียนเตรียม” นักแสดงตลกวัย 36 ปีกล่าวถึงค่าโดยสารที่มีแนวคิดสูง “แนวเพลงนั้นยิ่งใหญ่กว่าแนวเพลงที่ฉันไม่รู้ว่าฉันจะให้เช่าได้อย่างไร”
อ้างอิงจากผลิตภัณฑ์จริง: Tetris, BlackBerry, Flamin ‘Hot Cheetos ในสปอตไลท์ที่ SXSW
ด้วยความคิดนี้ทำให้เขาสร้างProblemistaซึ่งเป็นผลงานการกำกับเรื่องแรกของเขา ซึ่งเขาได้แสดงเป็นนักออกแบบของเล่นที่ใฝ่ฝันในนิวยอร์กซิตี้ด้วยวีซ่าทำงานที่กำลังจะหมดอายุ และรับงานกับผู้ที่ถูกขับไล่ออกจากโลกศิลปะ (แสดงโดย Tilda Swinton) ใน เพื่อให้อยู่ในประเทศ คุณลักษณะ A24 ที่เหนือจริงซึ่งสร้างโดย Emma Stone ผู้ชนะรางวัลออสการ์และ Dave McCary ซึ่งเป็นศิษย์เก่าจากSNLได้รับแรงบันดาลใจจากสิ่งที่ Torres เรียกว่าระบบราชการ “Kafkaesque” ของระบบตรวจคนเข้าเมืองของสหรัฐฯ
ก่อนการฉายรอบปฐมทัศน์ของภาพยนตร์ที่SXSWในวันที่ 13 มีนาคม ตอร์เรสได้พูดคุยกับTHRเกี่ยวกับProblemistaซึ่งได้แรงบันดาลใจมาจากประสบการณ์ของเขาเองในฐานะผู้อพยพจากเอลซัลวาดอร์และความท้าทายในการถ่ายทำในอพาร์ตเมนต์ที่สมจริงในนิวยอร์ก: “ไม่มีหน้าต่างใน ห้องนั่งเล่น.”
ในการสัมภาษณ์ที่ผ่านมา คุณได้พูดคุยเกี่ยวกับการรับงานเป็นผู้เก็บเอกสารเพื่อให้สามารถอยู่ในสหรัฐอเมริกาหลังเลิกเรียน สคริปต์นี้มาจากประสบการณ์ส่วนตัวอย่างนั้นหรือ?
ใช่ มันเป็นภาพโมเสคของประสบการณ์ที่แตกต่างกันอย่างมาก ฉันคิดว่ามันส่วนใหญ่สื่อถึงความรู้สึกของฉัน ณ เวลาใดเวลาหนึ่ง เมื่อคุณดู คุณจะพบว่ามันไม่ได้มีพื้นฐานมาจากความจริงทั้งหมด แต่เมล็ดของมันเกิดจากความทรงจำของฉันเกี่ยวกับประสบการณ์ที่มีชีวิต
ความรู้สึกที่คุณต้องการจับภาพคืออะไร?
รู้สึกว่าอยู่ทางแยกระหว่างการค้นหาตัวเองกับการอยู่ในจุดที่รู้สึกว่าเป็นตำแหน่งที่ท้าทาย การพบว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางปัญหาเหล่านั้นซึ่งในตอนนั้นรู้สึกอันตรายแต่น่าตื่นเต้น มันเกี่ยวกับการเห็นตัวเองอยู่ในความสับสนวุ่นวายที่ชีวิตมอบให้ มันเป็นช่วงเวลาสำคัญในชีวิตของเยาวชนทุกคน ศิลปินรุ่นใหม่ทุกคน: สถานการณ์ทำให้ตัวคุณกลายเป็นใคร? ฉันมีเพื่อนของเพื่อนคนหนึ่ง และพวกเขาไม่พูดว่า “มาถึงวัย” แต่พวกเขาพูดว่า “กำลังเข้าสู่วัยของตัวเอง” ซึ่งฉันคิดว่าเป็นความแตกต่างที่ดีมาก เพราะตัวละครนี้อยู่ในวัย 20 เต็มตัว ดังนั้นเขาจึงยังไม่โต แต่ส่วนต่างๆ ก็เข้าที่เข้าทางแล้ว
แล้วระบบตรวจคนเข้าเมืองของสหรัฐอเมริกา – ประสบการณ์ของคุณหรืออย่างอื่น – ทำให้คุณอยากทำหนังเกี่ยวกับเรื่องนี้?ในระดับที่แตกต่างกัน ในบางจุดทุกคนรู้สึกเหมือนเป็นอีกคนหนึ่งหรือเหมือนว่าสถานการณ์ของพวกเขาแตกต่างจากของคนอื่นๆ หลายๆ อย่างอาจรู้สึกอ้างว้างในบางครั้ง และในกรณีของฉัน ไพ่ที่ฉันได้รับ — ไพ่ฝันร้ายของข้าราชการ ลอจิสติกส์ คาฟแกสก์ บ่งบอกตัวตนที่ฉันเป็นจริงๆ สิ่งที่เกี่ยวกับประสบการณ์ผู้อพยพที่อ้าง-ไม่อ้างคือมันแตกต่างกันอย่างมากขึ้นอยู่กับว่าคุณมาจากไหน
และคุณอยู่ที่ไหนในชีวิต คนที่ฉันรู้จักที่เคยผ่านประสบการณ์คล้ายๆ สิ่งที่ฉันพูดบ่อยๆ ก็คือ ฉันสนใจอย่างมากที่จะพรรณนาสิ่งต่างๆ ตามที่พวกเขารู้สึก ไม่จำเป็นว่าพวกเขาจะรู้สึกอย่างไร ฉันสนใจในระบบราชการเหล่านั้นที่ทำให้ชีวิตในแต่ละวันของเรายุ่งเหยิง ซึ่งเราไม่ค่อยเห็นในภาพยนตร์ ชอบ, หนังบริษัทประกันอยู่ไหน? แม้ว่าอุปสรรค์เหล่านั้นในชีวิตจะไม่สามารถเข้าถึงได้มากเท่าการตกหลุมรักหรือการปล้นธนาคาร แต่สิ่งเหล่านี้พบได้บ่อยกว่า และมันจะอยู่กับคุณและทำให้คุณเป็นแผลเป็น ทำให้คุณเจ็บปวดและทำให้คุณเติบโต
มีแผนให้คุณกำกับเสมอหรือไม่?
